14 Kasım 2011 Pazartesi

Misafirlerimiz var...

Misafirlerimiz var...

“Acı, anlayışımızı saran kabuğun kırılmasıdır" demiş Halil Cibran. İlk aklıma düştüğü andan beri düşünüyorum. O kadar dolu, o kadar anlam yüklü ki bu cümle. Neler yazılabilir diye şöyle bir durdum ve fikir bombardımanı yaşadım. Gözlerim doldu üşüşen anılardan.

Yaşam bize verilmiş en güzel hediye. Nasıl yaşarsak yaşayalım "farkında" olmamız çok önemli. Yaptıklarımızın farkında olduğumuz zaman harika bir kazanç elde ediyoruz aslında. Ne mi kazanıyoruz? Duygularımızı... Varlığını zaman zaman unuttuğumuz; bizi biz, bizi insan yapan duygularımızı keşfediyoruz.

Acı eğer peşinden bir sevinç geliyorsa, eskisi gibi yıkıp geçmiyor. Bir sonrakine direnç kazandırıyor. Neşenin ardından üzüntü geliyorsa eğer, neşenin kıymeti artıyor. Her şey bizim için, acısıyla tatlısıyla. Ve biz sevinçlerimize olduğu kadar acılarımıza da sahip çıkmalıyız. Çünkü sahiplendikçe daha yıkılmaz, daha bir dik oluyoruz. Ve görüyoruz ki hiçbir acı, hiçbir sevinç bize ait değil; kimse onların sahibi değil. Onlar bizim hayatımızın misafirleri ve biz ne kadar ağırlamak istersek o kadar kalacaklar bizimle...

Misafirimiz eksik olmasın, hayatımız renkli olsun her daim...

Sy

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder